 |
|
|
|
แม่จ๋า
|
||
|
แม่
มนุษย์ทุกคนเมื่อถือกำเนิดขึ้นมา ต่างก็มีแม่กันทั้งสิ้น สำหรับเรา คริสตชนนั้น มีแม่พระเเป็นแม่ของเราอีกด้วย ทั้งแม่พระและแม่ของพวกเรานั้นต่างก็มีบุญคุณต่อเรา และเป็นการดีอย่างยิ่งที่พวกเราจะทดแทนบุญคุณต่อแม่ เมื่อเราลืมตามาดูโลกและเจริญเติบโตขึ้นนั้น ก็ได้แม่ที่คอยเลี้ยง คอยดูและเฝ้ากล่อมเรา ทะนุถนอมเราดุจไข่ในหิน เมื่อเราเจ็บป่วยแม่ก็คอยเฝ้าพยาบาลและเมื่อเราเจริญเติบโตจนเข้าวัยเรียน แม่ก็คอยสอนให้เราเขียน ก.กา มือของแม่ที่จับมือของเราหัดเขียนหนังสือนั้น เปรียบเสมือนสายสัมพันธ์แห่งความรักที่ไม่มีสิ่งใดมาตัดขาดได้ เป็นสายสัมผัสแห่งความรักจากแม่สู่ลูกน้อย และเมื่อเราโตขึ้นจนอายุรู้ความแล้ว เราก็จะสัมผัสถึงความรักของพระแม่มารีอาที่มีต่อเรา คือ คอยสวดภาวนาอ้อนวอนขอพรจากองค์พระเป็นเจ้ามาประทานมายังเราผ่านทางพระแม่ และหมั่นเตือนสอนเรามิให้ตกอยู่ในบาปและความชั่วร้าย เป็นที่พักพิงยามที่เราเหนี่อยล้า และคอยปลอบประโลมเราเมื่อเรามีความทุกข์อยู่ในใจ ความรักของแม่นั้นถ่ายทอดสู่เราอยู่เสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเพียงใดก็ตาม ความรักของแม่และแม่พระนั้นจะมีให้เราอยู่เสมอ เป็นความรักแท้ มั่นคง จริงใจ และเป็นความรักที่ บริสุทธ์ ไม่ว่าเราจะปฎิบัติตัวอย่างไร หรือจะทำสิ่งชั่วร้ายขนาดไหน แม่และแม่พระก็ไม่ทอดทิ้งเรา ขอเพียงเรากลับใจเสียใหม่ แม่และแม่พระก็พร้อมที่จะอภัยให้เราเสมอ น้องตรีจุฑา
กิตติภิญโญวัฒน์ |
|||
