บทมักญีฟีกัต (The Magnificat) 

            The Magnificat (Luke 1.46-55)
...And Mary said:

“My soul proclaims your greatness, O my God,
And my spirit has rejoiced in you, my Savior,
For your regard has blessed me
Poor, and a serving woman.
From this day all generations
Will call me blessed,
For you, who are mighty, have made me great.
Most Holy be your name.
Your mercy is on those who fear you
Throughout all generations.
You have showed strength with your arm.
You have scattered the proud in their hearts’ fantasy.
You have put down the mighty from their seat,
And have lifted up the powerless.
You have filled the hungry with good things,
And have sent the rich away empty.
You, remembering your mercy,
Have helped your people Israel—
As you promised Abraham
Mercy to their descendants, forever.”

มักญีฟีกัต (ลก 1.46-55)
พระนางมารีย์ กล่าวว่า

" วิญญาณข้าพเจ้าประกาศความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
จิตใจของข้าพเจ้าชื่นชมยินดีในพระเจ้า พระผู้กอบกู้ข้าพเจ้า
เพราะพระองค์ทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์ ตั้งแต่นี้ไป ชนทุกสมัยจะกล่าวว่าข้าพเจ้าเป็นสุข
พระผู้ทรงสรรพานุภาพทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่สำหรับข้าพเจ้า พระนามของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์
พระกรุณาต่อผู้ยำเกรงพระองค์แผ่ไปตลอดทุกยุคทุกสมัย
พระองค์ทรงยกพระกรแสดงพระอานุภาพ ทรงขับไล่ผู้มีใจมักใหญ่ใฝ่สูงให้กระจัดกระจายไป
ทรงคว่ำผู้ทรงอำนาจจากบัลลังก์ และทรงยกย่องผู้ต่ำต้อยให้สูงขึ้น
พระองค์ประทานสิ่งดีทั้งหลายแก่ผู้อดอยาก ทรงส่งเศรษฐีให้กลับไปมือเปล่า
พระองค์ได้ทรงช่วยเหลืออิสราเอล ผู้รับใช้พระองค์ โดยทรงระลึกถึงพระกรุณา
ดังที่ได้ทรงสัญญาไว้แก่บรรพบุรุษของเรา แก่อับราฮัมและลูกหลานตลอดไป"

 
Magnificat
The title of this powerful poem, the magnificat, comes from the first word of its translation in the Latin Vulgate.
The entire poem runs as follows in the Latin (Luke 1.46b-55):

Magnificat anima mea Dominum,
et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,
quia respexit humilitatem ancillae suae.
Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
quia fecit mihi magna, qui potens est,
et sanctum nomen eius,
et misericordia eius in progenies et progenies
timentibus eum.
Fecit potentiam in brachio suo,
dispersit superbos mente cordis sui;
deposuit potentes de sede
et exaltavit humiles;
esurientes implevit bonis
et divites dimisit inanes.
Suscepit Israel puerum suum,
recordatus misericordiae,
sicut locutus est ad patres nostros,
Abraham et semini eius in saecula.